Vanavond was de jaarlijkse dodenherdenking. Tijdens zo’n bijeenkomst mijmer je ook wat over de dingen die gebeuren.
Zou de PvdA weer samen met Groen Links bloemen leggen? Vorig jaar werden de beide partijen ervan verdacht dat het samen bloemen leggen iets betekende…..
De PvdA had er wel oprechte bedoelingen mee. De Groen Links fractie staat toch dicht bij je, dacht ik. Lijstverbinding ook geen probleem….samen uit samen thuis…
Ach, mijmeringen.

Heel klein haperingetje bij de Last Post….verder was het goed, plechtig. Een soldaat stapt verkeerd in het presenteer geweer en draai….ach, kleinigheid. Het PTT orkest speelde de volksliederen….Belgisch, Canadees, vooral het Poolse is altijd een herkenning.

Twee minuten stilte…..inmiddels hebben we buiten de Twitterstilte gehoord wat er in Amsterdam op de Dam is gebeurd. Gegil…een neurotische man, daarna een snerpende vrouwenstem…volk begint te rennen en duwt de hekken om….Doordat de hekken omklappen klinkt er een soort knal. Mensen worden bang en willen vluchten, niemand weet wat er aan de hand is.

In Breda zijn de twee minuten stilte – vogelgefluit, kindergeroep, verkeer – voorbij.
De kranslegging gaat verder.

Dan komt er een Joods gezin. Ze leggen ieder een steentje op de rand van het beeld.

Ik had het eerder gezien. Gebruikelijk in de Joodse traditie. Geen bloemen maar juist steentjes. Bloemen zijn vergankelijk en roepen na enkele dagen door het verwelken de sfeer op van de vergankelijkheid. In bepaalde Joodse tradities legt men daarom steentjes. Ze doorstaan de tijd, veranderen niet en hun hardheid en onvergankelijkheid draagt bij aan herinnering aan de goede daden van de overledene. Een mooie gedachte.

Om tijd te sparen zou Betty Adank c.s. kunnen overwegen om steentjes op het monument te leggen in plaats van kransen…..
Sneller klaar en een mooie traditie.

Tenslotte mijmer ik wel eens over de aanwezigheid van Duitsers bij onze dodenherdenking. De huidige Duitsers lijden net zo onder de herinnering van de oorlog als wij. De oorlog is voor hen ook nog dagelijkse herinnering. Maar ach, zomaar een mijmering.