Wat jammer dat de raadsvergadering op donderdag 20 september zo uit de tijd liep dat er geen plaats meer was voor de presentatie van de Chinareis. Des te meer omdat we met de presentatie hadden willen voorkomen dat de reis belachelijk gemaakt en geridiculiseerd zou worden. Alles wat mooi is is kwetsbaar. Tijdens de reis hebben wij ons natuurlijk ook afgevraagd wat zo’n grote stad beweegt om contacten in het buitenland te zoeken met veel kleinere partners. Maar het gaat de Chinezen ook helemaal niet om grootte. Overigens denk ik dat de werkbezoeken die nu wederzijds zijn gebracht wel heel goed waren, maar dat de beide steden nog in de toekomst moeten zien wat er van zo’n verbinding wordt. Is het wederzijds? Heeft de zusterstad na een paar weken bezinning nog steeds behoefte aan contact. Behoedzaamheid is op zijn plaats, dat heb ik ook al in China aan de website toevertrouwd. Maar de kansen voor zinvolle uitwisseling zijn er ook en de cultuur van China, de leefbaarheid en veiligheid en aandacht voor groen en milieu zijn zaken waarvan we kunnen leren en die we kunnen uitwisselen.
Bonsai’s worden als kleine gestalte van de werkelijkheid gekoesterd. Wat klein is is ook groot vv. Met ons beperkt begrip van groot en klein doen we de werkelijkheid soms tekort. Bamboe bonsai’s hebben een bijzondere betekenis. Ze blijven altijd groen: jeugdigheid en levenskracht. Ze zijn hol: ondanks de goede kenmerken moet je bescheiden blijven. Ze buigen en geven mee, maar ze zijn onbreekbaar.
In China, heeft men een fijnzinnig gevoel voor verhoudingen. Het is dan ook niet een vergelijkbaarheid in omvang waar men vanuit China in het buitenland naar zoekt. En men verwacht niet dat Breda even groot is, maar dat het zich wil ontwikkelen. Het ambitieniveau, de drive en spirit is wat men zoekt. Na het werkbezoek van de Chinse delegatie aan Breda, weet men heel goed hoe Breda en West-Brabant eruit ziet. Het convenant gaat dan ook over heel West-Brabant, maar ook dat staat niet in verhouding tot de aantallen en omvang van China.
Breda is ook niet de enige zusterstad. Met de internationale orientatie tonen de steden de openheid naar de wereld, die heel China kenmerkt het laatste decennium. De steden hebben de opdracht om een “moderate prosperity” in hun gebied te ontwikkelen en concurreren fel. En dat is een hele opgave met zo ontzettend veel mensen die tot voor een jaar of vijftien nog behoorlijk primitief leefden en onder het communistisch regime moeilijk hun oorspronkelijke cultuur konden beleven. De Culturele Revolutie was natuurlijk een ramp, al praat men daar in het openbaar niet op die wijze over. Besef van en uiten van hun oude cultuur is een grote behoefte. En terecht.
De omslag gaat nu heel snel en de relaties van onder andere Yangzhou met tientallen steden ter wereld betekent dat men ankers ontwikkelt die bij de relaties naar de wereld horen, waarmee men cultuur en ontwikkeling kan uitwisselen. Ik zeg nadrukkelijk uitwisselen, omdat de Chinezen een zeer hoog ontwikkelde technologische kennis hebben.
Ik hoop dat bij de volgende missie ook de pers meegaat. Kan toch verhelderend zijn.
